Bugün BEM ilkokulu  bizimleydi. Artık kışın son günleri. Ara ara güneş kendini gösterse de halen soğuk ve yağmurlu havalar ağırlıkta. Bir gün içerisinde 3 mevsimi yaşıyoruz neredeyse. Sabah kapalı ve yağmurlu başlayıp  öğlene doğru karın atıştırdığı ve öğleden sonra da güneşin açtığı bir gündü bugün. Sabah Dom ve mutfakta yandı kuziler sıcacık karşılamak için çocukları. Çıtır çıtır ateş sesi eşliğinde bekliyoruz minik ziyaretçilerimizi gözümüz yollarda. Ve servis gelince başlıyor güzel bir gün daha. Çocukların servisten iner inmez Permakamp'a doğru heyecan ve istekle koşmaya başlamaları tarif edilemez bir mutluluk.  Aradan 3 hafta geçmiş olsa da görüşmeyeli, halen o sıcaklıkla kuçaklıyoruz birbirimizi. :)

Yeni Okul bizimleydi bugün. Soğuk ve karlı günlerin ardından yine şahane bir bahar havası var şansımıza. Cemreler birer birer düşmekte. Ve sanırım bu enerji hepimize sirayet etti. Hayli duygusal bir gündü bugün. Güne bildik programımız doğrultusunda serbest oyun zamanıyla başladık. Saat 10:30 suları yerleşkede kalacaklar ve ormana yürüyecekler olarak ikiye ayrıldık. 5 Sınıf ve 6. Sınıf, ben ve Seteney’le birlikte orman yürüyüşüne çıktılar; 3. Sınıf, Mehmet, Nesrin ve Tolga ile birlikte yerleşkede kaldı. Bizim ardımızdan Permakamp’ta kalanların 15 dakika daha serbest zamanı vardı. Serbest oyun zamanının ardından önce açık sınıf çalışması yaptılar.

Atölye Çocukevi bizimle beraberdi bugün. Güne yine yoğun sisle başladık. Permakamp arazisi ve orman yavaş yavaş bahara uyanıyor. Ağaçlardaki kış sürgünleri tombullaşmaya başladılar. Kardelenleri ve çuha çiçeklerini görür olduk ormanda ve kuşlar ağaçlarda bıcır bıcır bıcırdamakta. Kuşların göç zamanı başlıyor, cemreler düşüyor birer birer. Ama bu demek değil ki önümüzde soğuk ve yağışlı günler yok. Mart soğuk geçecek ve yağmurla canımızı okumaya devam edecek daha, ama güneş de ara ara kendini gösterecek, kuşlar gelecek ve her geçen gün baharın yeşili, güneşi artacak.

Meşepalamudu Anaokulu ve YeniOkul bizimleydi bugün. Kış mevsimini uğurlamak üzereyiz. Sabah saatleri serin, öğleden sonralarımız güneşli. Bol yağmurlu bir döneme giriyoruz. Ama havanın ısınmasına daha zaman var. Orman yürüyüşlerimizde baharın habercisi çuha çiçeklerini ve çiğdemlerini görmeye başladık. Ormanın ıslak koyuluğunda küçük renkli pırıltılar, gizli hazineler gibi bu çiçekler. Bir tanesiyle karşılaşınca, bir tane daha görebilmek için dikkat kesiliyor insan; yeni bir çiçekle karşılaşmak her defasında büyük bir heyecan.

Tırtıl Anaokulu ve YÖM İlköğretim Okulu bizimleydi bugün. Dom'da  ve mutfakta kuzinelerimizi yaktık, çayımızı demledik okullallarımızı bekliyoruz. Yine soğuk ve yağmurlu bir hava. Ancak yağmur ve soğuk havaya uygun giyinmediğimizde bizi etkilemeye başlıyor. Tırtıl Anaokulu  geçen senenin deneyimi ile bu hava koşullarına hazırlıklı geliyor. Yağmur, soğuk, onlar için sorun değil.  YÖM Okulları ise bu yıl bu konuda yeni yeni deneyim kazanmakta. Her geldiğinde bir önceki gelişinden daha hazırlıklı geliyor. Çocuklar servisten inip kampa yürürken mutlu ve biraz da aceleciler. Yağan yağmur onları etkilemiyor. Çantaları bırakıp doğruca çocuk oyun alanına koşuyorlar.

Yılın ikinci kar yağışı. Şehirde ve yollarda kar var ama gelin görün ki Riva yolunda ağaçlı darboğazı geçer geçmez kar bitiyor. Bu dönemeçten her geçişimde çocuklar gibi üzülüyorum, ansızın kaybolan kar yüzünden. Hava kar yağışından dolayı biraz yumuşamış, tatlı ısırmayan bir soğuk var. Yerlerde kar birikintisi yok ama ince ince sürekli yağan kar içimize tatlı bir mutluluk veriyor. Permakamp’a gelen çocuklar da benim gibi hayal kırıklığı yaşıyorlar: “Neeee bu kadarcık mı kar var? Ama yol boyu her yer kardı?” Neyse ki ince ince de olsa kar yağıyor en azından.

Bugün BEM İlköğretim Okulu Bizimleydi. Kar yağışının ardından gelen soğuklar her yeri buz kestirdi Permakamp’ta. Ama ne buz! Bakması, dokunması, basıp kırması ne zevk! Çocukları kar ve buzla karşılıyoruz bu defa. Oynayarak keşfedecek bir dolu şey var etrafta. Arazinin girişindeki su birikintileri tamamen donmuş. İlk iş olarak uzun uzun onlarla oynuyoruz. Önce dokunuyoruz, sonra ayaklarımızla basıp kırıyoruz. Kırdığımız parçaları elimize alıyoruz, ve buzzzz! gibi buzlar elimizde. Nasıl da keyifli bir şey bu böyle! Bir buzu kırıp eline almanın tadı sanki başka hiç bir şeyde yok. Nerede ne donmuş görmek için kısa bir Permakamp turu attıktan sonra orman yürüyüşüne çıkıyoruz.

Bugün BEM Okullarıyla beraberdik. Soğuk bir kış günü, hava buz gibi. Bir haftadır esen rüzgarlar yaprakları halı gibi serdi toprağın üzerine. Yağış olmadığı zamanlar hep dışarıda olsak da üşüdüğümüzde girebileceğimiz sıcacık Dom ve kuzinenin üzerinde demlenen içimizi ısıtan mis gibi ıhlamurumuz artık pek kıymetli.

Meşepalamudu Anaokulu ve YeniOkul Bizimleydi Bugün. Serin bir hava ve yağmur çiselemekte. Sabah erken saatlerde çimenlerin üzerinde henüz kırağı yok. Artık kış mevsimindeyiz. Kokusu, rüzgarı, yağmuru... Sebze yataklarında pazılar, ıspanaklar, brokoliler, rokalar yavaş yavaş büyümekte. Bakla ve bezelyeler de öyle. Yapay göletimiz su ve yaşam dolu.

Tırtıl Anaokulu ve YÖM İlköğretim Okulu bizimleydi bugün.Yine soğuk, yine yağışlı hava. Tırtıl Anaokulu geçen seneden çok deneyimli ve dolayısıyla bu hava koşullarına hazırlıklı. Yağmur, soğuk, onlar için sorun değil. YÖM Okulları ise geçen ay geçirdikleri soğuk günün ardından biraz deneyim kazanmış durumdalar ve bu defa sıkı hazırlanmışlar. Çocuklar servisten inip bize doğru yürürlerken hazırlıklı oldukları için çok mutlular; ‘İşte sana hazırım orman ve yağmur ve çamur’ diyerek koşuyorlar. Geçen ay ayakkabısı uygun olmadığı için gölette çalışırken fena zorlanan çocuklardan biri keyifle çizmesini ve yağmur pantolonunu göstererek gölete koşmak istiyor hemen. Kendilerini hazır ve güçlü hissediyorlar.