Serbest Gezen Bir Okul - BEM Okulları

25 Okt

Serbest Gezen Bir Okul - BEM Okulları - Köpeklerle Bir Gün!

Bugün BEM Okullarından 2. Sınıf ve 3. Sınıf’lar bizimleydiler. Yerleşkeye ilk defa gelen çocuklar ve Permakamp’ı çok iyi tanıyan çocuklar bir aradaydılar bugün. Yerleşkenin dışındaki köpeklerden korkanlarla, geçen seneki köpekleri soran çocuklar yan yanaydı. Daha önceki günlüklerimde de yazdığım gibi Permakamp arazisinde sahipsiz köpek yok, ancak arazinin dışında pek çok köpek var. Bu köpekler belediyenin aşılama programına dahil köpekler. Çünkü yakınımızda bir barınak var ve bu barınaktan salınıyorlar, tabii aşılamaları yapıldıktan sonra. Biz gücümüz yettiğince arazimizin dışında bu köpekleri beslemeye çalışıyoruz. Malum kış aylarına giriyoruz, hava şartları zor. Ama çevrede başı boş bunca köpeğin olması çocukların bir kısmını bir hayli huzursuz ediyor. Orman yürüyüşüne çıkarken bir grup heyecanlı ve bizimle dost olma meraklısı köpekle karşılaşıyoruz her defasında. Bizim yemek vermemize alışık olduklarından bizi görünce pek sevinip heyecanlanıyorlar, ancak bu heyecan çocuklara fazla geliyor çoğu zaman. Köpekler çoğunlukla dost canlısı bir yaradılışa sahipler; bir gruba dahil olma ve sevilme ihtiyaçları var. Biz dışarı çıkınca bizimle orman yürüyüşüne katılmak istiyorlar.

Aslında yanımızdaki varlıkları, dostlukları bizim için çok faydalı. Zira girdiğimiz orman yaban bir orman. Yaban hayvanları köpek kokusunun olduğu yerden uzak dururlar. Gelin görün ki, çocukların kişisel sınırları ile yüzleşmek zorunda kaldıkları bu karşılaşmaları, olumlu bir çerçevede yapılandırmak için zorlu bir mücadeleye girişmemiz gerekiyor. Öğretmenler ve biz kolaylaştırıcılar, çocukları destekleyerek bu endişelerini aşmalarında onlara destek olmaya çalışıyoruz. Aslında her grupta köpekleri çok seven çocuklar da var. Çocukların bir kısmı köpeklerin neredeyse boynuna atlarken, bir kısmı görmeye bile tahammül edemiyor. Sonrasında, orman yürüyüşü bir köpek eşliğinde devam ederken, yürüyüşün başındaki gerginlik, yavaş yavaş oluşan güven ortamıyla yumuşamaya başlıyor neyse ki. Asıl cesaretin korkusuzluk değil, korktuğumuz halde üstesinden gelmeyi başardığımız durumlardan doğduğunu deneyimliyoruz birlikte. “Korkuyorum ama bunu değiştirebilirim.” Köpekleri güvenli bir mesafeden gözlemleyebilecek fırsatı bulan çocuk, arkadaşının köpekle kurduğu dostluğa şahitlik ederek kendi kaygısını daha kolay yenebiliyor. Bu her zaman çok hızlı olmuyor elbette. Zamanla ve adım adım. Ama çok önemli bir kazanım bu. Korktuğu köpeğin aslında saldırgan olmadığını ve arkadaşının köpeği rahatlıkla sevdiğini görmek, çocuğun kendisine koyduğu sınırları aşmasını kolaylaştırıyor. Neyse tabii tek işimiz köpekler değildi bugün J.

Sabah önce iki gruba ayrıldık. 2. Sınıf öğrencileri Kübra Öğretmen ve Seteney eşliğinde orman yürüyüşüne çıkarken, ben 3. Sınıf öğrencileri ve Aslı Öğretmen’le Permakamp arazisinde kaldım. 15 dakikalık serbest oyun zamanının ardından çocuklar öğretmenleriyle birlikte Dom’a açık sınıf çalışması yapmaya girdiler. Yoğun bir kitap karıştırma günü oldu Dom’da. Bu çalışmadan sonra ikiye ayrıldı çocuklar; Nersin’le pergolada turşu kuracak ekip ve bahçede benimle gölet çalışması yapacak diğer bir ekip olarak. Kasım ayı ziyaretinde ekipler değişecek; bahçe ekibi turşu kuracak, turşu kuranlar ise bahçede çalışacaklar. Pergolada Nesrin’le çocuklar geleneksel yöntemlerle gıda üretimi üzerine çalışmalar yapacaklar yıl boyu. Mevsimine uygun gıda üzerine sohbet ettikleri pek çok mutfak atölyesi yapacaklar. Turşu bunlardan ilki. Nesrin ve çocuklar turşu kurarlarken, biz önce Dom’un içinde, sonra da bahçede gerçek aletler kullanma üzerine giriş çalışmaları yapıyorduk. Önce, Dom’da kullanmak üzere odun ve kalasları kullanarak yaptığımız basit banklardan hazırladık bir kaç tane daha. Çocuklar çivi ve çekiç kullanarak banklar yaptılar bizim için. Bir alet kullanma sorumluluğu, bu aleti kullanırken kendini ve yanındakini yaralamamaya özen gösterme üzerine ilk deneyimlerimizi paylaştık bugün, sonra da bahçeye çıkıp göletimizi kazmaya koyulduk. Ekim ve Kasım ayları boyunca elementimiz su. Yapay bir gölet oluşturarak üzerinde oluşacak canlı habitatını gözlemleyeceğiz yıl boyunca. Yağmur sularının birikeceği bu gölet, uzun soluklu bir inceleme alanı olacak bizim için. Saat 12.00 -13.00 aralığında öğle yemeği zamanı. Tolga’nın hazırladığı mercimekli şahane sebze çorbası eşliğinde öğle arası veriyoruz. Orman ekibi de yürüyüşten dönüyor bu arada. Sandviçler, çorba, çorba kaselerinin yıkanması ve serbest oyun zamanı. Saat 13:15 suları 3. Sınıf’lar ve ben çıkıyoruz orman yoluna.

Köpekler birinci yürüyüşten yorulmuş sanırım, sadece iki köpek var yanımızda J. Bu ekip geçen sene de aynı orman yolunu yürüdüğü için, bu defa birlikte orman keşfimizi genişletmek istedik. Okul ağacın üzerindeki yolculuğumuzu tamamladıktan sonra, yürünmemiş yollara daldık heyecanla. Yol açtık kendimize ve köpeklere... Orman büyük, yürü yürü bitmiyor J. Dönüş yoluna düştük nihayetinde. Biz ormanın derinliklerine doğru ilerlerken, Seteney’le arazide kalan ekip yine olağan akışı takip etmişler. 15 dakika serbest oyun ve sonrasında Kübra Öğretmen’le açık sınıf çalışmasının ardından, mutfak ekibi ve bahçe ekibi olarak gruplara ayrılmışlar. Bahçede gölet derinleşmeye devam ederken, diğer yanda ıspanak yatağı hazırlanmış ve bu yatağa ıspanak tohumları ekilmiş. Bizim ormandan dönüşümüzün ardından yavaş yavaş toparlanıp okul yoluna düştü çocuklar. Çamurlanmış, yorgun, mutlu, turşuları ellerinde ve akıllarında bir dolu köpekle, yaşadıkları deneyimlerle… Umudumuz bu deneyimleri her geçen gün pozitif bir hatıraya dönüştürebilmek.

Güneş Savaş