Periler, ağaçlar, çiçekler, böcekler ve çocuklar canım çocuklar

6 Haziran sabahı Permakamp'ta buluştuk yine. Koza Anaokulu gelecek bu sefer ziyaretimize, heyecanlıydık (tabi ki!) ama enteresan bir dinginlik de vardı üzerimizde dikkatimden kaçmadı. Hazırlıklarımızı tamamladık ve geldiler. Oryantasyon sonrası, çantalar yerlerine bırakıldı aynı dinginlikle masalara geçildi, öğretmenler an'da çocuklar öyle.. sevdim! Kahvaltılar edildi her zamanki gibi tabaklardakiler ayrıştırıldı, tabağını bardağını yıkayan doğru korsan gemisine, ziplinea. Serbest zaman sonrası orman yürüyüşü ve atölyeler.  Bugün yine ağaçları anlatmaya çalışacağım, ama onlara bir de sürprizim var :).  Fındık ağaçlarının ve meşenin gölgesinde kurulduk yere ve başladık.

Genel çerçeve ağaçları yapraklarından tanımlamaya çalışma, ağaçlar nasıl nefes alır, nasıl yemek yerler, güneş onlar için neden önemlidir, ağaçlar konuşur mu, aile olurlar mı vb. sorularla ilerlediğimiz bir sürecimiz var. Anaokulu oldukları için çok detaya girmek istemiyordum başlarda ama hayır hepsi de gayet dinlediler ve sorularını sordular ve cevaplar verdiler. Sonra sizinle birisini tanıştırmak istiyorum diyerek perimizi başrole koydum.

Tanıştırayım Permakamp'ın perisi :). Bu perimiz bazen gökkuşağı perisi oldu; renklerini kaybetmiş ve çok üzgünmüş, ona yardım etmemizi istiyormuş. Renklerini bulduktan sonra en yaşlı çam ağacının gövdesine onları asabileceğimizi söyledim. Bazen peri yaşlı çam ağacı için üzülmüş çünkü buradaki çam ağaçları hasta olmuşlar ve yapraklarını dökmüşler. Biz de periye yardım edelim, diğer ağaçlardan yardım isteyebilir miyiz acaba yapraklarını paylaşırlar mı bizimle diye düşündük. 

Yol boyunca hikayeler uydurdular, hem dikkat kesildiler, hem tüm duyularıyla keşfettiler, dokundular, kokladılar, izlediler, sadece bitki değil, kelebekleri de takip ettik, ateş tahtakurularını da fark ettik, arıları da izledik; kendi hallerinde yolda onları takip etmek benim için büyük bir zevkti. Erken çocukluk başka bir evren gerçekten, hayranım. 

Öğle yemeğinden sonra Ela benden yardım istedi; periye ev yapmak istiyorum dedi. Yaşasın! Atölyeleri kurgularken hayaller kuruyorum (hayalperestim evet), hayallerimden biri de buydu. Sonra yollar yapmaya başladılar ve serbest zaman bitene dek oynadılar oynadılar.. Mutluluk benim için bu. Çünkü aslında didaktik olmanın ötesine geçebilmemiz, çocukların hızında, bir adım belki iki adım geride ama ihtiyaç duydukları rehberliği vermeye de hazır güvenilir yetişkinler olabilmek gayemiz.

'' Maria Montessori, Rudolf Steiner, John Dewey ve diğer 20. yy başlarındaki eğitim öncülerinin çok iyi bildikleri gibi anlam, öğrencilere bilgi alıcılar olarak muamele edilmesiyle değil, öğrencilerin doğrudan katılımlarıyla aktif olarak inşa edilmelidir. Bu amaçta hikayeler, masallar harika dostlardır. '' (Alıntı: Doğa Dostu Çocuk Nasıl Yetiştirilir? sy. 167.)

Bütün gün bitki biliminden bahsedebilirdim, ama bir perinin yapabileceklerini yapamazdım. Çocuklara hikayeler masallar anlatmak önemli, henüz bu konuda çok iyi olmasam da..(kızım öyle düşünmüyor ama)

Sevgiler,

Nihan