Meşepalamudu Anaokulu ve YeniOkul Bizimleydi Bugün. Serin bir hava ve yağmur çiselemekte. Sabah erken saatlerde çimenlerin üzerinde henüz kırağı yok. Artık kış mevsimindeyiz. Kokusu, rüzgarı, yağmuru... Sebze yataklarında pazılar, ıspanaklar, brokoliler, rokalar yavaş yavaş büyümekte. Bakla ve bezelyeler de öyle. Yapay göletimiz su ve yaşam dolu.

Tırtıl Anaokulu ve YÖM İlköğretim Okulu bizimleydi bugün.Yine soğuk, yine yağışlı hava. Tırtıl Anaokulu geçen seneden çok deneyimli ve dolayısıyla bu hava koşullarına hazırlıklı. Yağmur, soğuk, onlar için sorun değil. YÖM Okulları ise geçen ay geçirdikleri soğuk günün ardından biraz deneyim kazanmış durumdalar ve bu defa sıkı hazırlanmışlar. Çocuklar servisten inip bize doğru yürürlerken hazırlıklı oldukları için çok mutlular; ‘İşte sana hazırım orman ve yağmur ve çamur’ diyerek koşuyorlar. Geçen ay ayakkabısı uygun olmadığı için gölette çalışırken fena zorlanan çocuklardan biri keyifle çizmesini ve yağmur pantolonunu göstererek gölete koşmak istiyor hemen. Kendilerini hazır ve güçlü hissediyorlar.

Yeni Okul bizimleydi bugün. Havalar artık soğuk. Kış mevsiminin diri nefesi var havada. Orman döktüğü yaprakların yokluğunda daha bir aydınlık; yağmurlardan sonra içinden akan çaylar çoğalmış; tüm yabanlığı ve ele avuca sığmaz karakteriyle çevremizi kuşatmış durumda. Orman fiziksel, duygusal ve ruhsal varlığımızı derinlemesine tanımamızda bize yardımcı bir rehber...

Yeni Okul Öğrencileri  Bizimleydi Bugün.Mevsimler değişiyorken bizim de yoğunlaştığımız şeyler yavaş yavaş değişiyor. Artık hava elementi üzerinde yol alacağız bir süre. Bulutlar, iklim, hava durumu... Yavaştan bir girizgah yaptık bugün, havadan sudan işlere. Aslında su elementinden kalan işlerimizi de devam ettiriyoruz aynı zamanda. Çünkü yaptığımız çalışmalar devamlı olarak bakım, onarım ve ilgi istiyorlar ve dikkatimizi hep üstlerinde tutuyorlar. Yaptığımız çalışmalara mevsimlerin etkisini takip edebiliyoruz böylece.

Bugün Atölye Çocukevi Bizimleydi. Bugün hava bizi yağmurla karşıladı. İnce ince yağan yağmur oyun arkadaşımızdı. Büyük sınıf ve öğretmenleri, Mehmet, Nesrin ve Tolga ile birlikte Permakamp’ta kalırken, biz ortanca grup ve öğretmenleriyle orman yürüyüşümüze çıkıyoruz. Yağmur ince ince sürekli yağıyor; ormana girince biz de ağzımızı açıp yağmur suyu yakalama oyunu oynuyoruz. Orman zemini yağan yağmurdan dolayı yer yer kaygan. Düşe kalka ilerliyoruz. Ellerimiz çamurlanınca da üzerimize çamurdan resimler yapmaya karar veriyoruz.

Yeni Okul Bizimleydi Bugün. Hala tatlı bir sonbahar havası var. Ormanın koyu kahverengi zemini, yaprakların sarısıyla ve sonbahar ışığının parlak renkleriyle çok güzel bir kontrast oluşturuyor. Hava ılık, ve mis gibi kokuyor. Ormana uzaktan bakınca bakır renkli ağaçları görüyorsunuz. Kahverenginin ve sarının bakır tonları…

Sultan Çiftliği İlköğretim Okulu ve Nihat Işık İlköğretim Okulu bizimleydi bugün. Serbest Gezen Çocuklar programının ikinci ayını devirmek üzereyiz. Yani  bu demek ki sonbaharın sonuna yaklaşıyoruz ve su elementiyle ilgili çalışmalarımızı hava elementine doğru evireceğiz. Mutfakta turşu kurma işi de bitmek üzere. Tohum serpme işimiz de hemen hemen bitmek üzere. Yavaş yavaş daha deneysel çalışmalar yapacağız.  Ama henüz sonbahar tatlı tatlı devam ederken bizim de kendi mevsimsel çalışmalarımız yavaş yavaş ilerliyor. Üzerinde çalıştığımız göletimiz su ile doldu taştı, içinde kurbağalar ve bir su semenderi yaşamaya başladı.

Bugün Tırtıl Anaokulu ve YÖM Okulları bizimleydi. Sabahtan ince ince başlayan yağmur bütün gün sürdü. Yağmurlu gökyüzünün grisi, ormanın sarı, kızıl kahverengi, bakır renklerinin tüm tonlarını daha bir görünür kıldı. Okulların Permakamp’a varışıyla bizim de her zamanki rutin akışımız başladı. Serbest Gezen Çocuklar Programı’nda her türlü hava koşulunda günün büyük bir kısmını dışarda açık alanda geçiriyoruz. Yağmur, çamur, rüzgar bizim oyun arkadaşlarımız, Dom ise kuzine ile sıcacık ısıttığımız büyülü mekanımız. Açık sınıf çalışması bu alanda gerçekleşiyor. Ara ara ısınmak istediğimizde ya da üzerimizi değiştireceğimiz zamanlarda sıcacık karşılıyor bizi Dom.

Bugün BEM Okulları Bizimleydi. Yine yumuşak bir sonbahar günüydü. Hava kah bulutlu, kah azıcık yağmur serpintili ve ara ara güneşli. Orman sonbaharın muhteşem renklerine bürünmüş durumda. Sarının, kırmızının, kahverenginin, yosun yeşilinin envai çeşit tonu var etrafta. 

Güne yine sınıflara ayrılarak başladık. Bir sınıf Seteney ve öğretmenleri ile birlikte ormanın yolunu tutarken, diğer sınıf öğretmenleri, ben, Mehmet ve Bulut Ali ile Permakamp arazisinde kaldı. Serbest Gezen Çocuklar Programı’nın ek bir uygulaması var. Permakamp kurucu ailelerinin çocukları ara ara kolaylaştırıcılar ekibine dahil oluyorlar ve kendilerinden küçük çocuklara akran desteği veriyorlar. Karşılıklı bir öğrenme süreci bu. Bulut Ali çocukların çalışmalarına eşlik ederken, hem onlara yardımcı oluyor hem de kendisinden küçük çocuklarla farklı bir ilişki kurma imkanı buluyor. Çocuklar kendi yaşlarına yakın ama biraz büyükçe çocuklardan öğrenmeye çok açıklar. Bir alet kullanırken veya ormanda yürürken öncülük eden Bulut Ali, diğer çocuklara onların da bu işleri rahatlıkla yapabileceklerine dair bir örnek oluşturuyor. Bu rehberlik işi aynı zamanda Bulut Ali’nin kendi kabiliyetlerini fark etmesi ve geliştirmesi için önemli bir fırsat yaratıyor. Marangozhanede Mehmet’le usta çırak ilişkisini geliştirirken diğer çocuklar için de bir çeşit öncü oluyor. 

YeniOkul Hazırlık Sınıfı ve Meşe Palamudu Ana Sınıfları Bizimleydiler. Ilık bir sonbahar gününün tadını çıkardık bugün. Uzun uzun yağan yağmurlardan toprak suya doymuş durumda. Hanidir üzerinde çalıştığımız gölet artık yağmur suyuyla dolu; su hasadı hendeklerimiz de öyle. Arazide otların arasında bile yürürken vıcık vucuk sesler duyuyoruz. Her yer su. Su elementi ile ilgili konuşmalarımızı tamamladığımız aydayız. Suya hep birlikte doyduk diyebiliriz. Ama önümüz yine yağmur çamur. Gerçi su ile daha pek çok farklı şekilde oyunlar oynamaya devam edeceğiz; bu mevsimde en iyi oyun arkadaşımız su. Gelecek ay suyun hallerinden biri olan bulutları da uzun uzun inceleyeceğiz. Serbest Gezen Çocuklar Programı’nda mümkün olduğunca yavaş ve tekrara dayalı bir ritim kurmaya çalışıyoruz. Niyetimiz yaşadıklarımızı sindirecek, görecek, bakacak, dokunacak ve oynayacak zamanımızın olması. Çünkü sindirdiğimiz her duygu ve her deneyim bizim bir parçamız olma ihtimaline sahip. Ormanda arkadaşına yardım ederek yürümek, ormanla yakın temasa geçmek kıymetli deneyimler. Bir çocuk büyüdüğü zaman kendisi ve çevresi için neyin önemli olduğunu, ancak çocukluğunda biriktirdikleriyle kurgulayabiliyor. Ağacıyla, dikeniyle, çamuruyla, her şeyiyle, ormanın içinde uzun uzun zaman geçirmek her birimizin içine işleyen bir deneyim.